dinsdag 26 juni 2012

Nieuws uit de Segeersstraat


Middelburg heeft er een professor bij, of moet ik zeggen: "Mill heeft er een professor bij"? In het laatste geval kan ik niet met zekerheid zeggen dat het hier om een kwestie van 'erbij' gaat, want zeker weten of er daar nog meer wonen, doe ik niet.
In ieder geval heeft Roosevelt Academy er een professor bij, een full professor zoals dat daar heet. Voor zijn werk verblijvend in Middelburg, maar nog steeds wonend in Mill, verdeelt deze kersverse hoogleraar zijn tijd niet helemaal eerlijk over deze 2 plaatsen. Gezien de aard van zijn functie leidt het geen twijfel dat de meeste tijd in Middelburg wordt doorgebracht met daarnaast nog minstens een dag in de week in Nieuwegein, dan blijft er niet zoveel tijd over voor Mill. Maar strikt genomen woont 'de professor' daar!
Officieel was het vanaf 1 juni, maar er werd in Middelburg pas geklonken op deze nieuwe verworvenheid op 15 juni omdat toen de benoeming formeel kenbaar gemaakt werd. Met het hele appartement vol bloemen, een volle mailbox, echte post, (te)veel wijn en andere cadeautjes en natuurlijk de collega's van Roosevelt hieven wij het glas op dit lang verwachte, maar erg lang uitgebleven heuglijke feit. We vierden de opluchting, want achteraf blijkt dan pas hoe spannend het al die tijd was! Nu gaan we ons bezinnen op het 'grote feest': de oratie die over enige maanden zal plaats vinden. In Middelburg hopen wij.

Wij verblijven hier nu alweer bijna een half jaar en voelen ons soms al echte Zeeuwen, ook al zal ons Brabant-gevoel wel nooit helemaal verdwijnen. Eerlijk gezegd verstaan wij de echte Zeeuwen nog steeds niet, terwijl de meeste Brabantse dialecten voor ons gemakkelijk te volgen zijn. Maar de tijd zal ons daarbij wel helpen.
Dat Zeeuwen vriendelijk en behulpzaam zijn, had ik hier al eens gemeld. Dat bleek ook deze week weer. Net voordat wij naar Liverpool vertrokken (lees hiervoor Lievendag's WeBlog) hield de TV ermee op. Het was een oud toestel, nog in het bezit van een beeldbuis, dat het nog prima deed. Tot nu toe dan, want een horizontale witte streep kondigde het einde van de beeldbuis en ons kijkplezier aan. Toen ik de contactpersoon van de verhuurder belde, wilde hij al meteen in actie komen, maar omdat wij er een paar dagen niet zouden zijn, wist ik dat uit te stellen tot de week daarna. Weer terug in Middelburg belde ik hem opnieuw en - ongelogen - 10 minuten later stond hij hier voor de deur met een grote platte TV. Wat een service!

Inmiddels heb ik hem alweer moeten bellen, want zondag heb ik een groot metalen rooster op de keramische kookplaat laten vallen en die was daar niet tegen bestand. Het gevolg is een flinke barst en er zal een andere moeten komen. Zonder morren wordt dat weer opgelost, maar omdat het een oud model kookplaat betreft dat ook nog eens verbonden is met onze oven, kan het deze keer wat langer duren. Er is nu een dag overheen gegaan, maar ik verwacht voor het einde van de week gewoon weer te kunnen koken! Vanavond eten we chinees, eigenlijk ook wel heel erg lekker.

En nog steeds staat ons huis in Mill te koop, hoe jammer is het dat ik hier de mooiste huizen voorbij zie komen en er niks mee kan. Pas nog aan de Noordsingel, werkelijk een pand dat ik een droomhuis zou willen noemen, maar wel een droomhuis voor een ander: het is verkocht. Wanneer zijn wij aan de beurt? Kom op mensen, stuur de link nog maar eens door:

Stationsstraat 5 Mill

Geen opmerkingen:

Een reactie posten